میز دیجیتال ، بوپال. اولین ایستگاه راه آهن حبیبگانج هند در بوپال ، پایتخت مادیا پرادش تکمیل شد. پس از توسعه مجدد ، چنین امکاناتی در این ایستگاه موجود خواهد بود ، که در هیچ ایستگاه راه آهن در هند موجود نیست. بسیاری از امکانات ، از جمله مرکز خرید ، بیمارستان ، مرکز خرید ، پارکینگ هوشمند ، امنیت بالا در ایستگاه حبیبنج در دسترس خواهد بود. مقدمات راه اندازی آن آغاز شده است. نخست وزیر نارندرا مودی ممکن است ماه آینده ایستگاه را افتتاح کند. به ما بگویید چگونه یک ایستگاه راه آهن معمولی به یک ایستگاه راه آهن درجه یک تبدیل شد …

16 آوریل 1853 اولین قطار هند با 14 اتوبوس و 400 مسافر از بمبئی به سمت تانه حرکت می کند. این قطار 34 کیلومتر مسافت طی می کند. پس از آن هند با آغاز تولید لوکوموتیو بخار اولین قدم را در دوره جدید برداشت. اولین لوکوموتیو بخار F-734 1895 در کارگاه اجمر در مالوا ، راجپوتانا ساخته شد. سپس ، با توجه به نیاز روزافزون ، در سال 1901 شورای راه آهن تشکیل شد.

شبکه راه آهن که از زمان استقلال از هند به ارث رسیده است ، نیاز به پیشرفت زیادی داشت. چندین خط تغییر مسیر داد و خطوط جدیدی برای اتصال شهرهای مهم ساخته شد. راه آهن هند با اتصال راه آهن متعلق به 42 ایالت شاهزاده هند ایجاد شد. پس از استقلال در سال 1947 ، راه آهن هند دارای 55000 کیلومتر شبکه بود. در سال 1952 ، شبکه راه آهن موجود برای اهداف اداری به 6 منطقه تقسیم شد.

با رونق اقتصاد هند ، راه آهن هند شروع به انجام تمام تولیدات در خود کشور کرد. پس از سال 1985 ، لوکوموتیوهای بخار به تدریج با لوکوموتیوهای برقی و دیزلی جایگزین شدند. سالهاست که ما روی توسعه خطوط و ایستگاههای برق کار می کنیم. سپس تاریخ 14 جولای 2016 فرا رسید. یک روز تاریخی برای راه آهن هند. به عنوان بخشی از مشارکت عمومی و خصوصی ، راه آهن هند اولین قرارداد برای نوسازی ایستگاه حبیبگانج را که در سال 1979 ساخته شد ، امضا کرد.

پس از یک پروژه نوسازی پنج ساله ، ایستگاه حبیبگانج در ژوئیه 2021 تکمیل شد. این ایستگاه دارای امکانات کلاس جهانی است که حدود 100 کرون برای آنها هزینه شده است. ایستگاه حبیبگانج دارای 5 سکو است که با سوله های مختلف پوشانده شده است. با توجه به اینکه مسافران با مشکلی روبرو نیستند ، تلاش هایی برای تهیه امکانات صورت گرفته است. برای افراد معلول توالت فرنگی جداگانه ای در نظر گرفته شده است. در ساعات آینده این ایستگاه به ایستگاه مترو متصل می شود که از روی پل در حال ساخت است.

ایستگاه حبیبنج به گونه ای طراحی شده است که مسافران هنگام ورود و خروج از قطارها با یکدیگر برخورد نکنند. مسافران ورودی از طریق ساختمانهای اصلی در دو طرف وارد می شوند. با آسانسور ، مسافر ، پله برقی به ایر کنکور خواهید رسید. شما در آنجا استراحت می کنید و پس از رسیدن قطار از روی سکو پیاده شده و سفر را آغاز می کنید. مسافرانی که از شهرهای دیگر به حبیبنج می رسند ، سوار قطار شده و از مترو پیاده می شوند.

این ایستگاه گنجایش 1100 مسافر را همزمان دارد. از یک اتاق انتظار تمیز با تهویه مطبوع گرفته تا اتاق های بازنشستگی و خوابگاه ها در این ایستگاه موجود است. یک سالن VIP نیز ساخته شده است. فضای خرده فروشی برای همان امکانات مغازه های پایانه های فرودگاه در نظر گرفته شده است.

او همچنین مراقب ایمنی ایستگاه و مردم بود. برای این منظور ، 162 دوربین با وضوح بالا در اینجا نصب شده است. نشسته در اتاق کنترل ، کل ایستگاه تحت نظارت است. داده های این دوربین ها به مدت یک ماه در سرورهای 150 ترابایتی ذخیره می شود. در اینجا آنها توسط آشکارسازهای آتش به سایر تجهیزات مربوط به امنیت نصب می شوند. منطقه خارج از ایستگاه با هزینه 300 روپیه در حال توسعه است که دارای امکانات دیگری از جمله مراکز خرید خواهد بود.

ساختمان ایستگاه راه آهن حبیبنج دوستدار محیط زیست است. برای کاهش مصرف انرژی ، ایستگاه به گونه ای طراحی شده است که نیازی به نور در طول روز نیست. ورق فلزی عایق برای کنترل دما روی سقف ساخته شده است. جدا از آن ، پنل های خورشیدی بر روی سایبان سکو نصب شده اند. تیم سازنده همچنین در ساخت این ایستگاه با چالش های مختلف مهندسی روبرو شد.

حال این سال پیش می آید که آیا این ایستگاه با این همه امکانات از دسترس مردم عادی خارج شده است؟ آیا اکنون هیچ کنترل راه آهن روی این ایستگاه وجود ندارد؟ آیا این ایستگاه خصوصی است؟ برای درک این موضوع ، ما باید مشارکت عمومی-خصوصی را درک کنیم ، یعنی. PPP ایستگاه کاملاً آماده است. با افزایش فشار مسافران ، آسانسور ، مسافر و پله برقی راه اندازی می شوند. تعداد کمی از مسافران در حال حاضر هستند ، بنابراین این امکانات بسته است.